Fizjoterapia stanowi integralny element postępowania terapeutycznego pacjentek z przewlekłym bólem uro-genitalnym (wulwodynia, dyspareunia), niewydolnością mięśniowo-powięziową, pacjentek z zespołem bólowym kręgosłupa w okresie ciąży i połogu, a także osób na co dzień borykającymi się z bólami narządu ruchu oraz dysfunkcjami ze strony układu pokarmowego (wzdęcia, zaparcia, zgaga, bóle żołądka, bóle brzucha, itp.)

• Istotnym elementem spotkań z fizjoterapeutą jest szczegółowy i obszerny wywiad mający na celu ustalenie chronologii występowania dysfunkcji i zaburzeń oraz potencjalnej przyczyny dolegliwości, a także postawienie hipotezy terapeutycznej. Pytania dotyczą wszystkich dolegliwości, które trwały dłużej niż 3 tygodnie, wszystkich urazów oraz często powtarzających się schorzeń i chorób przewlekłych.
• Ocena postawy to kolejny krok po zebranym wywiadzie. Dokonuje się jej oceniając sylwetkę pacjentki/pacjenta rozebranej/go do bielizny lub w topie sportowym i krótkich spodenkach. Celem jest ustalenie ewentualnych asymetrii i zaburzeń postawy wynikających z nieprawidłowych nawyków ruchowych i zachowań.
• Testy ruchowe: ocena ruchowa poprzez wykorzystanie prostych testów ortopedycznych i funkcjonalnych pozwala na prowokację dolegliwości i możliwość powtórnej oceny po przeprowadzonym leczeniu z wykorzystaniem metody Manipulacji Powięzi wg Stecco „Fascial Manipulation” w celu weryfikacji skuteczności przeprowadzonej terapii.
• Badanie palpacyjne: ocena palpacyjna ma na celu zlokalizowanie obszarów ciała mających nieprawidłowe napięcie mięśniowo-powięziowe oraz punktów o zaburzonym ślizgu międzypowięziowym, które mogą prowokować powstawanie dysfunkcji lub być konsekwencją nieprawidłowego procesu gojenia się tkanek, w konsekwencji manifestując się bólem.
• Leczenie z wykorzystaniem metody Manipulacji Powięzi: praca polega na pocieraniu ówcześnie zlokalizowanych punktowych zmian w systemie powięziowy. Podczas jednej sesji leczy się 6-8 punktów.

Reakcje pozabiegowe: po przeprowadzonym leczeniu mogą występować reakcje pozabiegowe, które mogą utrzymywać się przez 48-72 godziny. Najczęstsze reakcje na przeprowadzone leczenie to: bóle i zawroty głowy, nudności (nasilenie dolegliwości bólowych trwa maksymalnie 48 godzin), zaczerwienienie i obrzęk w obrębie leczonego punktu. Możliwość wystąpienia i nasilenia reakcji pozabiegowych terapeuta może stwierdzić na podstawie wywiadu i badania palpacyjnego o czym Pacjent jest informowany.